We hadden ooit en dan bedoel ik een paar decennia geleden een eigen intieme plezierige smaakvolle ons -kent-ons- ruimte, die we De Salon noemden. Wij, dat zijn intellectuelen. Dostojevski-lezers. Doctorandussen. Talentvolle autodidacten. Leraren maatschappijleer. Hard Gras abonnees. Marrakech fans. Ons Soort Mensen. Halve en hele kunstenaars. Halve en hele kustkenners. Jort Kelderachtige snobs. Gewone snobs. […]

Ik dacht dok dat je hier altijd me je reet op een bank moest liggen.. . Ach, meneer Schoenlapper… Schoenwater. Schoenwater… wat zei ik dan? Je zei schoenlapper. Oh…eh…even  in de war he meneer Schoenma…eh…water …’t is de eerste keer he…zullen we maar zeggen…. Je gaat me toch niet vertellen dat ik je allereerste patiënt […]

In de reclame bezigt men na  kutcampagne en kloteklant  ook heel vaak het woord doelgroep. Opdrachtgever en reclamebureau zijn constant in de weer om de groep mensen aan wie zij hun spullen willen slijten te definiëren. Trendsetters. Early adopters. Late majority. Hoog opgeleiden. Avonturiers. Een-persoons huishoudens. Vijftig plussers. Doe het zelvers. Jonge moeders. Gewone huisvrouwen. […]

Als een tijdschrift of een krant met veel rumoer en poeha gaat restylen, kun je er donder op zeggen dat het slecht gaat. Dat adverteerders zich niet meer laten zien. Dat lezers weglopen. Dat de directie dreigt met saneren, ontslagrondes, in de etalage zetten en uitsluitend internet.  Dat de hoofdredacteur de koude tocht van de […]

Ik zat naar Jinek te kijken waar gepraat werd over het diezelfde avond gehouden Correspondents’ Dinner. En wie schoof daar natuurlijk weer aan tafel? De onvermijdelijke emeritus hoogleraar historische Nederlandse letterkunde, gespecialiseerd in de literatuur van de Middeleeuwen Prof.dr.Piet Praatgraag. Door sommige mensen ook wel Herman Pleij genoemd. De meest begenadigde spreker van ons land. […]

Ik snap nog steeds niks van dat Wie Is De Mol. Ik snap ook niets van dat vreselijke afzien op dat tropische eiland, terwijl er toch altijd een cameraploeg met kouwe cola en hamburgers in de nabijheid is. Ik snap niets van die bonnetjesaffaire. Ik snap niet dat de VVD minister van Justitie en Veiligheid […]

Er was ooit een tijd dat er in een reclameblok maar één commercial van eenzelfde categorie vertoond mocht worden. Dat was voor de commerciele zenders kwamen. Dat gaf rust en overzicht. Geen enkele concurrent viel je lastig  in je eigen blokje. Ik denk daar, vooral als tv-kijker, nog weleens met enige weemoed aan terug. Als […]

“De Nederlandse bevolking heeft voor een slordige zeventig miljoen euro aan vuurwerk afgestoken dit jaar. Weet je wel hoeveel geld dat is?” “Zeventig miljoen”. “Nee, lul, ik bedoel natuurlijk waar zo’n bedrag voor staat.” “Eh…het jaarsalaris van Christiano Ronaldo?” “Nee…zoveel? Dat geloof ik niet.” “Googel dan zelf maar.” “En van Gaal?” “Tien miljoen.” “Armoedzaaier. Maar wat […]

The Big Idea (in advertising) is een erfenis die nog uit de eind jaren tachtig van de vorige eeuw stamt. Het begrip werd vooral door zich superieur voelende Engelsen in internationale vergaderingen en op Cannes Festivals bij ons geïntroduceerd. En het werd omarmd in Nederland. Alleen de voltallige binnenlandse reclame wereld snapte het in het […]

Het wordt de regering alom en vooral door die hoor-mij-eens-prachtig-praten- Aad van den Heuvel, verweten. Dat ze de toestroom van vluchtelingen van te voren al hadden kunnen aan zien komen, En dat ze te laat waren met het nemen van passende maatregelen. Dat onze minister-president toen het er op aan kwam nergens te bekennen viel. […]